ទំនៀមទម្លាប់ដែលប្រជាជនអនុវត្ត

ភាពសម្បូរនៃចំណេះដឹង

សត្វស្លាបញី

អនុគ្រោះឱ្យដោយសេចក្ដីលម្អៀង

អ្នកដើរកម្សាន្តនៅតាមកន្លែងនានា

អសាធារណៈ

សង្គ្រាម

ខ្សត់

ទន់ភ្លន់

ដាំ

ទ្រុឌទ្រោម

ញញឹម

ស្លាប់

ស្អាតបាត

ធូរធារ

_____​​ នេត្រា

_____ ទឹកភ្លៀង

វិធាន _____​​

_____​​ បរិស្ថាន

_____ សមត្ថកិច្ច

កិរិយាសព្ទ

នាម

អនុវត្ត

ជំងឺ

កិរិយាសព្ទ

កសិករគំរូស្រែ និងចម្ការគ្រប់រដូវ។

កុលបុត្រ និងកុលធីតាត្រូវតែកតញ្ញូចំពោះមាតាបិតា។

ចែណេងមានភក្ដិមូលក្រឡង់។ 

អ្នកគ្រូជូនពសិស្សឱ្យមានអនាគតភ្លឺស្វាងទាំងអស់គ្នា។

អ្នកគ្រូមិនដែលភ្លេចសរសើរនោះទេ។ 

វត្ថុបុរាណទាំងនោះត្រូវបានដាក់តាំងយ៉ាងមាន _____ ។

កម្ពុជា _____ បុណ្យសមុទ្រជារៀងរាល់ឆ្នាំ។

ទារកដេក _____ ជាងមនុស្សចាស់។

កសិករប្រកបរបរ _____ ត្រីក្នុងស្រះ។

កម្ពុជារងគ្រោះ ដោយសារ _____ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ។

មនុស្សម្នាក់ៗត្រូវបរិភោគចំណីឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និងច្រើនប្រភេទដើម្បីទ្រទ្រង់រាងកាយ ការលូតលាស់ និងថាមពល។ ផ្លែឈើជាអាហារមានប្រជាប្រិយភាព។ ផ្លែឈើភាគច្រើនមានជាតិខ្លាញ់ និងសរសៃច្រើន។ វាផ្ទុកសារធាតុសំខាន់ៗ ដែលល្អសម្រាប់សុខភាព ដូចជាវីតាមីនសេ។ វាក៏ជាអាហារសម្រន់ និងជាបង្អែមផ្លែឈើដ៏ល្អអស្ចារ្យសម្រាប់សុខភាពផងដែរ ពីព្រោះផ្លែឈើមានរសជាតិផ្អែមពីធម្មជាតិ ។ ចូរសាកល្បងលាយទឹកដោះគោជូរគ្មានជាតិខ្លាញ់ជាមួយផ្លែឈើដែលហាន់ជាចំណិតតូចៗ កិនជាមួយទឹកកកដើម្បីបានទឹកផ្លែឈើក្រឡុកស្រស់។ អ្នកក៏អាចយកគ្រាប់ធញ្ញជាតិនានាលាយជាមួយតំណាប់ផ្លែឈើខ្លះ ដើម្បីបានជាតំណាប់ផ្លែឈើសម្រាប់ខ្លួនអ្នកទទួលទានយ៉ាងឆ្ងាញ់ពិសា។ ផ្លែឈើផ្ដល់ប្រយោជន៍ល្អជានិច្ចចំពោះអ្នក ទោះបីវាជាផ្លែឈើស្រស់ ឬផ្លែឈើកំប៉ុង ឬតំណាប់ក៏ដោយ។

តើអាហារប្រភេទអ្វីមានវីតាមីនសេច្រើន?

ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ខ្ញុំចូលរួមទិវាតាំងពិព័រណ៍សៀវភៅ។ នៅឆ្នាំ២០១៩ ការតាំងពិព័រណ៍ធ្វើនៅបណ្ណាល័យជាតិ ចាប់ពីថ្ងៃទី៧-៩ ខែធ្នូ។ មនុស្សចាស់ក្មេងស្រីប្រុសច្រើនកុះករចូលរួមក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នេះ។ ពិតជាគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ ដែលឆ្នាំនេះមានអ្នកចូលរួមប្រហែលដប់ម៉ឺននាក់ ពោលគឺកើនឡើងច្រើនជាងឆ្នាំមុនចំនួនពាក់កណ្ដាល។ ក្រុមហ៊ុនបោះពុម្ពជាច្រើនដាក់តាំង និងលក់ផលិតផលរបស់ខ្លួន ដើម្បីកុំឱ្យអ្នកអានខកចិត្ត។ ភ្ញៀវបានដើរជាជួរៗពីតូបមួយ ទៅតូបមួយទៀតយ៉ាងមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ និងទឹកមុខញញឹម បើទោះបីជាអាកាសធាតុក្ដៅបន្តិចក៏ដោយ។ អ្នកខ្លះឈរអានសៀវភៅយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់។ អ្នកខ្លះអានបណ្ដើរ ជជែកគ្នាជាមួយអ្នកលក់បណ្ដើរ។ តូបខ្លះលក់សៀវភៅបំណិនទូទៅសម្រាប់មនុស្សចាស់។ តូបខ្លះសម្បូរសៀវភៅសម្រាប់ក្មេង។ មនុស្សម្នាក់ៗសប្បាយរីករាយនឹងទិវាតាំងពិព័រណ៍សៀវភៅខ្លាំងណាស់ ហើយពួកគេទន្ទឹងរង់ចាំជួបគ្នានៅឆ្នាំក្រោយៗទៀត។

តើអ្នកចូលរួមទិវាតាំងពិព័រណ៍មានអារម្មណ៍ដូចម្ដេច?

ខ្ញុំមានបងប្អូនប្រុស ៤ នាក់។ ប្អូនពៅមានមាឌធំ និងកម្ពស់លើសគេ។ ប្អូនខ្ញុំបន្ទាប់មានប្រាជ្ញាជាងគេ។ បងប្រុសខ្ញុំមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ និងម៉ឺងម៉ាត់ណាស់។ ពួកយើងគោរព និងស្រឡាញ់គាត់ដូចគ្នា។ ខ្ញុំជាកូនចូលចិត្តសប្បាយជាងគេ។ កាលពីក្មេងខ្ញុំដើរមិនចូលផ្ទះទេ។ ឪពុកខ្ញុំវាយខ្ញុំច្រើនជាងគេដើម្បីប្រដៅកុំឱ្យខ្ញុំខូច។ ឥឡូវ គាត់ស្លាប់ហើយ។ ដោយសារខ្ញុំមានជីវិតកម្សត់ជាងគេកាលពីក្មេង ម្ដាយខ្ញុំនៅតែតាម ថែរក្សាខ្ញុំ ដូចកាលពីខ្ញុំមិនទាន់ដឹងក្ដី បើទោះបីជាខ្ញុំមានគ្រួសារ និងមានកូនធំៗហើយក្ដី។ បងប្អូនខ្ញុំទាំង ៤ នាក់ខិតខំរៀនសូត្រមានចំណេះដឹងគ្រប់ៗគ្នា។ ខ្ញុំបានសញ្ញាបត្របណ្ឌិតពីប្រទេសជប៉ុន និងប្អូនខ្ញុំបន្ទាប់បានសញ្ញាបត្របណ្ឌិតពីប្រទេសអូស្ត្រាលី។ ទាំងនេះគឺជាលទ្ធផលនៃការទូន្មានមិនធ្វេសប្រហែសរបស់ឪពុកម្ដាយ។

តើប្អូនពៅក្នុងអត្ថបទទំនងជាមនុស្សដូចម្ដេច?

ឧបករណ៍តន្រ្តីខ្មែរមានច្រើនប្រភេទណាស់។ កុមារម្នាក់ៗគួរចាប់យកឧបករណ៍តន្រ្តីណាមួយមកហ្វឹកហាត់ឱ្យចេះសម្រាប់លេងទៅថ្ងៃក្រោយ មិនថា ចេះកូតទ្រ វាយរនាត ឬផ្លុំខ្លុយនោះទេ។ ក្នុងជីវិតសិក្សាជាសិស្ស និងនិស្សិត ពួកគេមានឱកាសច្រើនដើម្បីសម្ដែងវាក្នុងពិធីបុណ្យនានា មិនថាពិធីបុណ្យជាលក្ខណៈគ្រួសារ សហគមន៍ ឬជាតិនោះទេ។ សម្រាប់អ្នកដែលមានបំណងបន្តការសិក្សានៅបរទេស ការចេះឧបករណ៍តន្រ្តីខ្មែរនឹងធ្វើឱ្យអ្នកមានឱកាសលើកស្ទួយកិត្តិយសជាតិខ្មែរក្នុងចំណោមនិស្សិតបរទេសច្រើននាក់។ ការលេងឧបករណ៍តន្រ្តីក៏ជួយអ្នកឱ្យកាត់បន្ថយភាពតានតឹងក្នុងចិត្ត ឬបង្កើនប្រសិទ្ធភាពនៃការផ្ចង់អារម្មណ៍ផងដែរ។ ចូរចំណាយពេលហាត់កីឡា ឬហាត់តន្ត្រីដើម្បីសុខភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តបន្ថែមលើការសិក្សា។ ចូរចំណាយពេលហាត់កីឡា ឬ ហាត់លេងឧបករណ៍តន្ត្រីណាមួយដើម្បីសុខភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត បន្ថែមលើការសិក្សា។

តើអ្វីជាចេតនារបស់អ្នកសរសេរក្នុងល្បះចុងក្រោយ?

ខ្ញុំតែងមានបញ្ហាទិសជានិច្ច។ ខ្ញុំដឹងថា ព្រះអាទិត្យរះនៅទិសខាងកើត និងលិចនៅទិសខាងលិច។ ពេលខ្ញុំឈរបែរមុខទៅរកព្រះអាទិត្យនៅពេលព្រឹក ដៃស្ដាំរបស់ខ្ញុំត្រូវស្ថិតនៅទិសខាងត្បូង។ ប៉ុន្តែអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំមិនទទួលយកការពិតនេះទេ។ នៅពេលជួបបញ្ហានេះម្ដងៗ ខ្ញុំវង្វេងមិនដឹងថាខ្លួនត្រូវធ្វើដំណើរទៅទីណានោះទេ។ ជួនកាលខ្ញុំមើលឃើញព្រះអាទិត្យរះនៅទិសខាងត្បូង និងជួនកាលនៅទិសខាងលិច។ ដោយសារហេតុនេះ ខ្ញុំសម្គាល់ទីតាំងមិនបានទេ។ ខ្ញុំតែងច្រលំផ្លូវ ឬទីខ្ញុំចង់ទៅ ទោះបីកន្លែងនោះជាកន្លែងដែលខ្ញុំធ្លាប់ទៅច្រើនដងហើយក៏ដោយ។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវ ខ្ញុំមិនមានបញ្ហាប៉ុន្មានទេ បើទោះបីជាខ្ញុំវង្វេងក៏ដោយ។ ខ្ញុំប្រើទូរសព្ទរបស់ខ្ញុំដើម្បីឱ្យវាប្រាប់ទីតាំង ដែលខ្ញុំត្រូវទៅ និងផ្លូវដែលខ្ញុំត្រូវទៅដើម្បីទៅដល់ទីតាំងនោះ។

តើអ្នកសរសេរអត្ថបទនេះឃើញព្រះអាទិត្យរះនៅទិសណា នៅពេលគាត់វង្វេង?